Aflevering 6: Spelen met introversie
Onderwerpen blogserie: Introversie is een stille kracht
Meer weten over de onderwerpen van deze blogserie: Introversie is een stille kracht? Klik dan hier:
Toon text
Inleiding
Introversie is een stille kracht. Want wist je dat…
- De ontdekkers van de computer introverte mensen waren, die in hun eentje aan het puzzelen waren?
- Mensen als Bill Gates, Kofi Annan, J.K. Rowling, Angela Merkel en Marco van Basten introvert zijn?
- Eenzaamheid en introversie meestal de sleutel zijn tot creativiteit?
- Het boek van Jim Collins Good to great (zie vorige blogserie), een pleidooi is voor introvert leiderschap?
Toch wordt in onze maatschappij extraversie vaak hoger gewaardeerd. Dat blijkt ook uit de verhalen van veel coachees die ik begeleid. Deze blogserie pleit voor de kracht van introversie in een extraverte samenleving. De serie is voor een groot deel gebaseerd op het boek Stil van Susan Cain.
In zes afleveringen bespreek ik de volgende onderwerpen:
- ‘Ik ben dus niet gek, ik ben introvert.’ Over de kenmerken van introverte, extraverte en ambiverte mensen.
- Het extraverte ideaal. Over de rol van introversie in een maatschappij die extraversie tot ideaal verheft.
- Uit de verf komen. Hoe kan de kracht van introversie in organisaties beter zichtbaar worden? En hoe komen introverte mensen beter uit de verf?
- De roes en de rem. Hoe kunnen introverte en extraverte mensen goed samenwerken?
- Communicatietalen(t). Hoe kunnen introverte en extraverte mensen effectief communiceren?
- Spelen met introversie. Hoe blijf je introvert en kun je tegelijk de grenzen van introversie verkennen?
Elk blog sluit af met een persoonlijke groeivraag. Wanneer hierdoor persoonlijke dilemma’s boven komen, is het altijd mogelijk om hierover te mailen (cora@loopbaanparadox.nl). Gratis!
Introvert en toch…
Het laatste blog in deze serie gaat over het spelen met introversie. De vorige blogs gingen over introversie als vast persoonlijkheidskenmerk en hoe dat van invloed kan zijn op samenwerking en communicatie. Toch hoeven mensen die introvert zijn, niet altijd alleen maar introvert te zijn. Ze kunnen ook extraverte kanten van zichzelf laten zien. Daar kan ik zelf over meepraten…
Een lezing geven
Als introverte ergotherapeut werkte ik in een team gespecialiseerd in de begeleiding van mensen met Amyotrofische Lateraal Sclerose (ALS). ALS is een spierziekte met een zeer slechte prognose. Mensen overlijden over het algemeen binnen één tot vijf jaar. Het werk voor deze doelgroep, samen met mijn teamgenoten, gaf mij veel voldoening. We wilden echt alles doen om deze mensen en hun partners en gezinnen te ondersteunen in het ontzettend zware proces waar zij in die laatste levensfase doorheen gingen.
Een van mijn teamleden was gevraagd om voor de Vereniging Spierziekten Nederland (VSN) een lezing te houden voor de doelgroep ALS. Het moest gaan over hulpmiddelen en aanpassingen en ook de vergoeding daarvan. Steeds als ik collega’s hoorde die dit soort lezingen moesten verzorgen, dacht ik: diep respect! Fijn dat jij het doet en ik het niet hoef te doen. Tot een van mijn collega’s vrij kort voor de lezing plotseling niet kon. Het meest logische was dat ik het overnam.
Hoewel ik er erg tegenop zag, bereidde ik mij gedegen voor. Ik zorgde er via allerlei leveranciers voor dat er allemaal hulpmiddelen en aanpassingen aanwezig waren, die ik ter plekke kon tonen.
Toen ik eenmaal voor de groep stond, leek het als vanzelf te gaan. Ik had passie voor deze doelgroep, voelde diep het leed van hen en hun familie, wilde heel graag een bijdrage leveren aan het verlichten van het lijden dat deze mensen ondergingen en mocht dat nu doen door middel van deze lezing. Het gaf me veel energie! En tegelijk merkte ik ook dat ik na die lezing hersteltijd nodig had. Die nam ik dan ook.
Door het geven van de lezing ontdekte ik iets van mijzelf. Ik ben weliswaar introvert, verwerk veel dingen innerlijk, en ik houd niet zo van netwerkborrels. Toch wilde dat niet zeggen dat ik niet op een podium durfde te staan. Integendeel, voor de lezing voor deze doelgroep bleek ik over meer acteurstalent te beschikken dan ik had gedacht!
Spelen met introversie of de vrije-kenmerkentheorie
Dit voorbeeld uit mijn persoonlijke leven laat zien dat introversie niet betekent dat je nooit eens extravert bent of kunt zijn. Ook introverte mensen kunnen zich als extraverte mensen gedragen. Je kunt met je introversie ook leren ‘spelen’.
Professor in de persoonlijkheids- en motivatiepsychologie Brian Little – eveneens een introverte persoonlijkheid, en tegelijk iemand die succesvol is in het geven van lezingen – stelt dat we vaste persoonlijkheidskenmerken hebben. Deze zijn genetisch bepaald en in ons leven opgebouwd. Introversie is zo’n kenmerk. Naast onze vaste persoonlijkheidskenmerken hebben we echter ook vrije persoonlijkheidskenmerken. Daarmee kunnen we ons op ‘onkarakteristieke’ wijze gedragen.
Cain schrijft over de vrije kenmerkentheorie van Little:
(…) introverte mensen kunnen zich als extraverte mensen gedragen in het belang van werk dat ze belangrijk vinden, mensen om wie ze geven of alles wat ze erg belangrijk vinden. De vrije-kenmerkentheorie verklaart waarom een introverte man een surpriseparty voor zijn vrouw organiseert of in de oudercommissie van de school van zijn dochter gaat zitten. Ze verklaart hoe het mogelijk is dat een extraverte wetenschapper in haar laboratorium terughoudend is, dat een inschikkelijk iemand zich keihard opstelt tijdens een zakelijke onderhandeling, en dat een brommerige oom lief is tegen zijn nichtje wanneer hij haar meeneemt naar de ijssalon. (Cain 2014, pp. 259-260)
Centrale persoonlijke doelstelling
Little stelt daarbij dat een introvert persoon makkelijker uit zijn of haar vaste persoonlijkheidsgedrag stapt vanwege een centrale persoonlijke doelstelling. Dit is iets wat iemand erg belangrijk vindt en waarvoor hij of zij gaat. Ik wist mijn introversie om te zetten in meer extravert gedrag, omdat mijn centrale, persoonlijke doelstelling was: het verlichten van het lijden van ALS-patiënten. Cain stelt dan ook:
Volgens Little wordt je leven veel prettiger als je je bezighoudt met een centrale persoonlijke doelstelling die je als zinvol, beheersbaar en niet onnodig belastend ervaart, en die door andere mensen wordt gesteund. Wanneer iemand je vraagt hoe het gaat, geef je vaak een oppervlakkig antwoord, maar je werkelijke antwoord wordt bepaald door hoe goed het gaat met je centrale persoonlijke doelstelling. (Cain 2014, p. 260)
Een centrale persoonlijke doelstelling is van belang om de grenzen van je introversie in sommige opzichten wat te kunnen oprekken.
Zoeken naar evenwicht
Spelen met je eigen introversie wil niet zeggen dat het niet belangrijk is om je eigen introversie serieus te nemen. Wanneer je alleen maar extravert gedrag toont, omdat de buitenwereld dit nu eenmaal van je eist, kan dit grote schadelijke gevolgen hebben voor je gezondheid en je functioneren (zie ook de eerdere blogs).
Als ergotherapeut werkte ik vaak rondom het thema belasting – belastbaarheid. Wanneer je een handicap of beperkingen hebt, gaat daar een deel van je energie aan op. Wanneer je dan toch wilt doen wat je normaal allemaal deed, is je accu te snel leeg en raak je gefrustreerd. Je moet dus bepalen hoeveel energie je hebt en waaraan je het wilt besteden. Dan kom je tot een evenwichtige energiebalans.
In wezen is het omgaan met introversie niet anders. Als introvert persoon heb je behoefte aan alleen zijn, inhoud, verdieping, goede een-op-een-contacten enzovoort. Met betrekking tot je centrale persoonlijke doelstelling kun je hier prima uitstappen en ander gedrag vertonen. Daarbij blijft het wel van belang om de kosten en baten en je energievoorraad goed in de gaten te houden, zodat je de juiste keuzes kunt maken.
Groeivraag
Hoe verwoord jij je centrale persoonlijke doelstelling? Hoe krijgt dit vorm in je leven? Wat betekent dit voor je energie-accu? Hoe houd je het goede evenwicht? Zijn er keuzes die je op een andere manier wilt maken? Welke? Hoe maak je dit concreet?
Vooruitblik
Dit was de laatste blog in de serie Introversie. Volgende week start een nieuwe serie: Kosten ↓↓↓: aandacht voor arbeidsomstandigheden, angst en agressie.
Bronnen voor deze serie
Cain, Susan (2014), Stil. De kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen. Amsterdam/Antwerpen: De Arbeiderspers.
Over het blog
De missie van Loopbaanparadox is: “Kwetsbaarheid is kracht! Menselijk maatwerk in duurzaam, inspirerend en ambachtelijk loopbaan- en studiekeuzeadvies”. Het blog draagt in dit kader kennis, inspiratie en deskundigheid over en verschijnt iedere maandag.
De foto’s zijn van fotograaf Marcel Sjoers (www.marcelsjoers.nl). Ze zijn te bestellen via marcel@marcelsjoers.nl. Het blog is geschreven door Cora van Rossum (www.loopbaanparadox.nl) en staat onder redactie van Marleen Schoonderwoerd (http://www.linkedin.com/in/marleenschoonderwoerd).
Cora van Rossum – www.loopbaanparadox.nl – 11-1-2016
