Hoop

Wat kun je leren van leiders in de wereld? Hoe kunnen zij je inspireren als je leidinggeeft aan een team of organisatie? Of als je bezig bent met persoonlijke loopbaan- en ontwikkelvragen? In deze blogserie staan we stil bij zeven leidersfiguren. We starten met Martin Luther King. In aflevering 5: wie leidinggeeft, houdt vast aan wat zinvol is, en gaat een weg van hoop.

Een golfslag

Op 11 juni 1963 is er een conflict voor het Foster Auditiorium van de campus van de University of Alabama over twee zwarte studenten die zich daar hebben aangemeld. Die avond verschijnt president Kennedy om acht uur op de landelijke tv-zenders. Hij kondigt aan dat hij een burgerrechtenwet in het Congres zal indienen, waarbij hij onder andere inzet op afschaffing van segregatie bij volkshuisvesting en ‘openbare voorzieningen’, zoals universiteiten en eetbars.

Een teken van hoop in een zwaar verdeeld land rondom segregatie. Verdeeld, zowel onder blank als onder zwart. Diezelfde avond wordt Medgar Evers, leider van een van de zwarte groeperingen, door een blanke man neergeschoten. Martin Luther King stelt dan een gezamenlijke dag van rouw voor voor álle zwarte groeperingen en een gezamenlijk op te richten fonds ter nagedachtenis aan Evers. Als gevolg van onderling wantrouwen, slaagt dit initiatief niet.

Tijden van hoop houden gelijke tred met tijden van strijd en angst. Kennedy wordt vermoord en opgevolgd door Lyndon Johnson die zijn voorganger had te overtreffen. Opnieuw een teken van hoop. Er wordt een bomaanslag gepleegd op het huis van King. Een antithese. Op 10 december 1964 krijgt King tijdens een rondreis door Europa de Nobelprijs voor de Vrede: HOOP!

En zo gaat de golfslag op en neer.

De weg van de hoop

Leiderschap en hoop hebben alles met elkaar te maken. Als je bezig bent met persoonlijk leiderschap, dan is hoop in de (innerlijke) strijd en de angst vasthouden aan wat zinvol is, ongeacht de afloop, het resultaat… Als je leidinggeeft in een organisatie, aan een team dan is hoop leidinggeven aan die zekerheid dat iets zinvol is, ongeacht de afloop, het resultaat…

 Dit wordt prachtig verwoord in een gedicht ‘De weg van de hoop’, dat eerder werd toegeschreven aan Václav Havel (1936-2011), de laatste president van Tsjecho-Slowakije en de eerste van Tsjechië. Inmiddels gaat men ervan uit dat het is geschreven door iemand die door hem is geïnspireerd:

Diep in onszelf dragen we hoop:
als dat niet het geval is,
is er geen hoop.

Hoop is de kwaliteit van de ziel
en hangt af
van wat er in de wereld gebeurt.

Hoop is niet (te) voorspellen
of vooruit (te) zien.
Het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.

Hoop in deze diepe krachtige betekenis
is niet hetzelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes heeft.

Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
niet omdat het kans van slagen heeft.

Hoop is niet hetzelfde als optimisme
evenmin de overtuiging
dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
afgezien van de afloop,
het resultaat.

Bronnen voor de serie Leren van Leiders

Meer weten over de bronnen voor deze serie? Klik dan hier:

Toon text

De foto’s zijn van fotograaf Marcel Sjoers (www.marcelsjoers.nl). Ze zijn te bestellen via marcel@marcelsjoers.nl. Het blog is geschreven door Cora van Rossum (www.loopbaanparadox.nl) en staat onder redactie van Marleen Schoonderwoerd (http://www.linkedin.com/in/marleenschoonderwoerd).

Wanneer door dit blog persoonlijke dilemma’s boven komen, is het altijd mogelijk om hierover te mailen (cora@loopbaanparadox.nl). Gratis!

Cora van Rossum – www.loopbaanparadox.nl –09-04-2019